Üsküdar Belediyesinin çok güzel bir projesi var. O da yetenekli çocuklar için açtıkları, benim şahsen ismini biraz da abartılı bulduğum, Üsküdar Çocuk Üniversitesi. Çocuklar orada okulda olmayan farklı konularda atölye tarzında eğitimler alıyorlar. Örneğin kodlama, 3d tasarımı, Farkındalık, Zihin Haritası, Drama vs.vs. Her ne kadar bazı çocukların oraya aile zoru ile gittiklerini bilsem de benimkiler severek gidiyor. Bu proje bence her çocuğun hakkı ve her belediye için bu projenin açılmasını öneririm.
Çocuk Üniversitesinde çocuklar ile yapılan bir sohbette ileride bazılarının “gamer” (yani oyun oynayan) olmak istediklerini öğreniyorum. Peki Çocuk Üniversitesinde çocuklara verilen eğitimlerin bir amacı daha var. O da topluma yararlı birilerini yetiştirmek. Çocuklara soruyorlar:“”Gamer” olunca topluma ne faydan olacak?”. Çocuklardan birinden cevap geliyor: “İleride “gamer”ların uçak pilotu olarak da çalışma imkanları olma görüşü var. Çünkü refleksleri çok gelişmiş oluyor gamer'ların”. Hiç bu açıdan düşünmüş müydünüz?
Günümüzde iş verenlerin karşılaştıkları en büyük problemrden bir tanesi çalışanların bedenen iş yerinde ama aklen ve fikren sosyal medyada, yani diğer mecralarda olmaları. Bu duruma çözüm getirmek için düşünülen yollardan biri de gelecek nesil için oyun oynar gibi iş ve meslekler icat etmek ki maksimum verim alınabilsin. Ne dersiniz bu gerçek olabilir mi?
Sonuç olarak hem bizlerin hem de çocuklarımızın belki de bizler için yaratılan sistemin bir oyuncusu olmak yerine toplum için üretken projeler, işler yapmaya hedefleyen olmalıyız? Belki de bu mümkün değil. Bilemiyorum. Belki de sistemi zorlamamak lazım?
İmkansız olmayan her şey, ancak gerçekleşene kadar imkansızdır.
Sevgilerimle…
Yorumlar
Yorum Gönder