Evet içimizde iki ses vardır. Biri bizi tesvik eder, hayal kurdurur, “yapabilirsin” der, diğeri ise “yapamazsın”, “ne gerek var ki” gibi birçok olumsuz düşünce ile bizi yargılar ve hayatımızı belki de istediğimi gibi yaşamaya engel olur. Okuduğum bir kitapta buna “monkey mind” ismi verilmişti. Yani maymun zekası.
Bir gün İstanbulda Beşiktaştan otobüse binerken arkadaşımı gördüm. Bana kitap yazmak istediğini ve bir türlü yazamadığını söyledi. Yazmak istediği kitap konusu da çok güzeldi bu arada, benden söylemesi. Dedim ki ona: “içindeki yargıcı öldür ve yazmaya başla”. Başka bir arakdaşımın da çok güzel kitap yazma fikirleri var ama bir türlü yazamıyor, başlayamıyor.
İçindeki yargıç kelimelerini şu an ismini hatırlamadığım bir kitapta ilk defa okumuştum. O kitapta aslında hepimizin bir deha alanı olduğunu ve deha alanında yaşamak için de içimizdeki o yargıcı öldürmemiz gerekir deniyordu. Katılmak yada katılmamak size kalmış!
Geçenlerde katıldığım bir koçluk eğitiminde de bu olumsuz iç sesimizin bize neler söylediğine baktık ve hepimiz sonra o iç sesi fark ettik, yani varlığını gördük ve daha sonra birileri onun dediklerini bir kağıda yazıp yırtıp attı, kimi saklamaya, kimi ise onunla daha iyi tanışmaya karar verdi.
Diyeceğim o ki bu iç sesimiz bizi belki de korumak adına sürekli içimizde konuşur durur. Yeter ki farkında olun ve hayatınızda kendisine ne kadar yer vereceğinize siz karar verin.
Sevgilerimle….
Yorumlar
Yorum Gönder